Vorige week was ik op stap met Liesbeth van der Pol. Architect bij Dok architecten. Een bijzondere dag vol inspirerende en verrassende inzichten van Liesbeth. Zo stonden we in gedachten verzonken bij het kerkje in Oostum. Kijkend naar de muren van dat 13e eeuwse kerkje. Eeuwen metselwerk met verschillende bakstenen. Een spitsboog naast een rondboog, een rondboog met een lichte spits. En reparaties die we nu niet zouden accepteren van de aannemer. Eigenlijk een rommelpotje, maar zó ontzettend mooi. Wat maakt nou dat dit zo’n emotie uitstraalt, zegt Liesbeth. Zijn dat de eeuwen die je leest? Zou je zulke bogen nu kunnen maken? Wordt dat ambachtelijk en doorleefd? Of wordt dat kitsch. Waar zit ‘m dat subtiele verschil nou in.
‘Rommelpotje’ in Oostum, en
Dok-bogen uit de 21e eeuw
Al rondstappend met Liesbeth valt het verschil tussen haar als architect en mij als restauratie bouwkundige op. Ik hou me vooral bezig met de feiten van de bouwgeschiedenis. De geschiedenis van het gebouw is voor mij richtinggevend. Ik kijk hoe het gebouw was en is. Hoe het tot ons is gekomen. Afgaand op het verleden. Nee, dan Liesbeth van der Pol. Waarom zou je een traditionele bouwstijl als een rondboogvenster nog niet eens extra benadrukken en er nog een zelfde venster aan toe voegen? Misschien is dat niet geheel in de lijn van de bouwhistorie, maar het is toch mooi?! Nou ja; inderdaad. Niets mis mee eigenlijk.
Of de kleur van de raamkozijnen van Feerwerd. Kleurhistorisch verantwoord geschilderd in de kleur heldergroen. Hm, zegt Liesbeth dan. Ik zou er misschien wat meer blauw bij hebben gedaan. Ik vind dat veel beter harmoniëren bij de overige kleuren. Tja, en ik kan niet anders dan haar gelijk geven. Het is me wel duidelijk dat zij als architect vooral kijkt naar de vele mogelijkheden die een gebouw biedt. Maar, dat moet gezegd: ze zal altijd de ziel van het gebouw behouden!
Prachtig project van Dok-architecten. Deze moderne kathedraal is in feite het ‘omhulsel’ van twee energiecentrales op het terrein van de Uithof in Utrecht.
Op daily dok-twitter plaatst Liesbeth van der Pol iedere dag een schets. Helemaal bovenaan ziet u hoe ons kerkentochtje haar vorige week inspireerde. Die hieronder past ook prachtig in dit verhaal.
Vooruit, nóg een toegift. Speciaal voor Liesbeth vanwege het zo mooi symmetrisch geplaatste kastje …
Pingback: Metamorfose voor Obergum | Groninger Kerken·
Pingback: En nu even helemaal niets | Groninger Kerken·